09/08/2013 tot 28/09/2013
Iedere dag van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat is het hard werken in Australië. We zijn dan ook behoorlijk uitgeput aangezien we geen weekenden hebben om bij te slapen. Het leuke is wel dat we inmiddels alles van het Australische boerderijleven weten. Vraag ons iets over bananen en we kunnen het je haarfijn uitleggen

Hard werken in Australië

Voor Mark is het hard werken in Australië. Hij moet cutten en humpen en dat is pittig. Omdat het mooi weer is zijn er veel bananen oogstklaar. Met een cane-knife hakt hij de boom van de volgroeide bananenbunch om (cutten) en laat de bananenbunch op z´n schouder zakken. Deze wordt vervolgens naar de tractor gesprint (humpen) en op de trailer gezet. De tractor rijdt de hele dag in lijnen door de paddock. Wanneer een trailer vol is, wordt hij naar de schuur gebracht. Daar worden de bananen ingepakt en verzendklaar gemaakt. Tot nu toe klinkt dit allemaal nog vrij normaal totdat je erbij vertelt dat er een rattenplaag is op de boerderij. De ratten leven binnen de plastic zakken die om de bananenbunch zitten. Elke dag heeft Mark dus wel een aantal smerige wilde ratten in z´n gezicht, nek of over z´n armen springen. Superranzig! Je kan je voorstellen dat hij inmiddels niet snel meer ergens van opkijkt. Een spinnetje meer of minder daar doen we niet moeilijk over.

Hard-werken-in-Australië

Hard werken in Australië

Sommige bunches wegen meer dan 60kg. Bedenk dat je ongeveer 300 keer per dag met zo´n gevaarte op je nek loopt. Dat is dus hard werken in Australië. Bij uitzondering wegen ze ook weleens 80kg. Je zakt dan gewoon door je hoeven met zo´n ding. We moeten dus flink werken in Australië en het is niet gek dat Mark opgebrand is. Z´n boer had gezegd dat ie meer moest eten (ik zeg het al jaren!). Vanaf nu is het dus standaard eerder opstaan voor een stevig Engels ontbijt. Worstjes, witte bonen in tomatensaus, ei, bacon… alles voor een goede werkdag.

Vers fruit uit Australië

Het harde werken in Australië kent ook leuke kanten. Papaya’s, bananen, sinaasappelen, grapefruit, passionfruit noem het maar op en we hebben het tot onze beschikking. Onze hostelgenootjes werken op boerderijen waar ze andere fruitsoorten verbouwen en onderling ruilen we dat. Verser dan vers en nog gratis ook. Heerlijk!

Vers-fruit-van-de-boerderij

Vers fruit van de boerderij

Suikerriet seizoen ten einde

Op mijn boerderij zijn de laatste werkdagen in het suikerriet aangebroken. Na volgende week houd ik me alleen nog met bananen bezig. Nu was dat 60% suikerriet 40% bananen. Wanneer ik bananenwerk doe ben ik voornamelijk aan het inpakken. Wat ik overigens best leuk vind. Wanneer ik niet inpak help ik met het werk in de paddock. Het simpele verzorgingswerk van de bananenboom. Niet echt mijn ding maar alle werkuren zijn welkom.

Bananen-inpakken-Australië

Bananen inpakken Australië

Walsh Pyramid beklimmen

Tijd voor ontspanning. We beklimmen de Walsh Pyramid. Wanneer we richting Cairns rijden zien we altijd een grote berg in de vorm van een piramide. Mark vond dit interessant en wilde deze graag beklimmen. Zo gezegd zo gedaan. Al klauterend over de rotsen bereiken we 2.5 uur later de top. We zien Cairns en de zee voor ons liggen. Schitterend! Het was de klim meer dan waard.

Walsh-Pyramid

Walsh Pyramid

Walsh-Pyramid-Cairns

Walsh Pyramid Cairns

Gekke boeren in Australië

Op mijn boerderij verloopt het niet altijd soepel tussen de boer en mij. Communiceren is niet zijn sterkste punt. Hij is soms verschrikkelijk onbeschoft en mist de voelspriet voor wat je wel of niet kan zeggen. Ik laat het allemaal maar over me heenkomen, aangezien ik straks toch weer weg ben. Het valt ons op dat de meeste boeren hier een steekje los hebben. Doordat ze hele dagen op hun boerderij doorbrengen, welke zo groot is dat je er op kan verdwalen, leven ze zo in hun eigen koninkrijk dat ze soort van contactgestoord zijn geworden. Je kan vaak geen normaal gesprek met ze voeren. Op de boerderij waar Mark werkt spreken ze 90% van de dag Punjabi. Hij is dus een vreemde eend in de bijt.

Maandag beginnen we aan onze 7e week op de boerderij. Na 13 weken kunnen we ons 2e WHV aanvragen en verdere plannen maken. We blijven dus nog even hard werken in Australië en hopen snel weer van ons te laten horen..

To be continued…