23/02/2015 tot 08/03/2015 De afgelopen weken stonden in het teken van motorrijden in Laos. In het zuiden hebben we twee afzonderlijke lussen gereden van 700km in totaal. Toen de doorzitplekken onhoudbaar werden, hebben we onze motor ingeruild tegen een hangmatje op de 4000 Islands. Daar liggen we nog steeds en zijn we niet meer uit te slaan. Ons motto van tegenwoordig… wat vandaag niet komt, dat komt morgen.
Openbaar vervoer in Laos
Als budgetreiziger kiezen we altijd voor het goedkoopste transport, ook tegen beter weten in. In Laos betekent dit de lokale bus. “In vijf uur is de bus van Vientiane in Thakhek”, belooft een jongeman op het station ons. We doen weer een poging om het te geloven maar wanneer we een uur na de geplande vertrektijd nog steeds op het station staan, krijgen we er een hard hoofd in. Eenmaal vertrokken zinkt ons de moed helemaal in de schoenen. We stoppen om de honderd meter om weer een kudde Laotiaanse dames de bus in te laten. Gewapend met varkens, kippen en meloenen op een stokje proberen ze zichzelf nog van wat inkomsten te voorzien. Tien uur later komen we eindelijk in Thakhek aan.
Remco, Mark, Paula, Serena, motorrijden in Laos
Mark The Loop, Laos
The Loop, Laos
Motorrijden in Laos: The Loop
Motorrijden in Laos, dat leek ons wel wat. We hadden van gasten uit Giggling Tree gehoord dat dat supervet moest zijn, dus dat wilden wij ook. In Thakhek huren we een motor en we rijden een lus van ongeveer 450km. Dit doen we met Remco en Serena die we in Luang Prabang hebben ontmoet. In Laos heb je geen rijbewijs nodig als je wilt motorrijden. We zien dan ook regelmatig kinderen (+/- 12 jaar) voorbij scheuren op een 100cc motor, zonder helm of enig andere bescherming maar gekgenoeg lijkt niemand hiervan op te kijken.
In vier dagen rijden we de lus rond. We stoppen bij grotten en watervallen en zwemmen waar mogelijk voor wat verkoeling. Temperaturen lopen overdag flink op en ’s avonds koelt het af naar zo’n 30 graden. Nog steeds zweten dus. Aangekomen op de plek van bestemming drinken we een Beerlao, liggen we in onze hangmat of spelen we een potje kaarten. Een aantal relaxte dagen. Het hoogtepunt? De Konglor Cave! Een 7.5km lange grot waardoor een rivier stroomt. We varen daar met een bootje doorheen en beseffen dan pas hoe geweldig groot de grot is. Wij zouden daar sowieso verdwalen.
We vonden de The Loop erg leuk maar hadden het wel iets spectaculairder verwacht. Bijna alle wegen waren inmiddels geasfalteerd en goed te berijden. Wel liep er nog regelmatig een verdwaalde koe, geit of kip op de weg. Vanwege het droogseizoen zijn de landschappen dor en de watervallen klein. Na het regenseizoen zal The Loop ongetwijfeld mooier zijn. Desalniettemin hebben we vier ontzettend leuke en gezellige dagen gehad. Vooral de vrijheid van het zelf motorrijden was een onvergetelijk ervaring.
Pitstop The Loop
Paula, Serena, The Loop
Lokaal meisje verkoopt benzine
Pakse
Pakse is de volgende bestemming. We lassen een relaxdagje in want Mark begint reismoe te worden en mijn backpack verdient een goede reorganisatie. Tussen de bedrijven door pakken we nog wat van Pakse mee. Langs de Mekong doen we een lekker koud colaatje (Coca Cola: het beste medicijn op reis) en een middagdutje in één van de bamboehutjes. Gewoon omdat het kan! Een gek idee hoe snel we ons aanpassen aan de Laotiaanse leefstijl. Nog even grappig om te vermelden is dat terwijl we in dat hutje liggen Mark ineens opschrikt. Er valt iets op zijn neus. Ik kijk omhoog en zie nog net het kontje van een gekko sluiten.
Mark Tad Lo waterval
Lief meisje Tad Lo
Tad Champee waterval
Bolaven Plateau
Vanuit Pakse huren we een motor om het Bolaven Plateau te zien. Het Bolaven Plateau staat bekend om het koele klimaat, de vruchtbare grond en de kwalitatief goede koffie die er vandaan komt. Daarnaast kenmerkt de omgeving zich door een prachtig regenwoud en een aantal mooie watervallen. Omdat The Loop ietwat tegenviel stellen we onze verwachtingen bij. Misschien is dit wel de reden waarom we het zo schitterend vonden.
We rijden naar Tad Lo, een klein en gezellig dorpje gedomineerd door houten huisjes op palen en bamboehutjes. We zoeken een leuke bamboehut uit voor de nacht, droppen onze spullen en gaan de omgeving verkennen. We bezoeken drie bekende watervallen in de buurt (Tad Lo, Tad Hang, Tad Soung). Wanneer we terugkomen zijn we zwart en bezweet van het geklauter en geklim naar de watervallen dus ik verheug me op een lekkere douche. Helaas is het water zo bruin dat ik niet verwacht er schoner van te worden. De geur van shampoo maakt een hoop goed maar mijn huid jeukt als de ziekte. Mark doucht niet, want die houdt niet van douchen haha. We sluiten de dag af bij een restaurantje aan de rivier. Bij zonsondergang worden de sluizen opgezet. De bescheiden watervalletjes die we ’s middags zagen, hebben zich getransformeerd tot hele imposante versies.
De volgende dag rijden we naar de Tad Fane waterval. Opeens vallen alle watervallen in Laos in het niet. Deze waterval is écht heel erg mooi. Vanuit het Tad Fane Resort hebben we een geweldig uitzicht. Ook regelen we hier een rondleiding door de welbekende koffieplantages. Deze wordt verzorgt door Mister Coffee, een Nederlandse man die in Laos woont. Hij vertelt over de Arabica en Robusta koffie en laat ons de verschillen zien. Vanwege Mark zijn bosbouwachtergrond en bomenkennis heeft hij het programma iets aangepast dus het was ook voor hem leerzaam.
‘s Middags nemen we een duik bij de schitterende Tad Champee waterval. Een klein paradijsje. Bananenbomen aan de ene zijde en begroeing in alle mogelijke tinten groen aan de andere zijde. Je kan er heerlijk zwemmen en zelfs achter de waterval klimmen. Weer lekker gespeeld dus. Wanneer we opgedroogd zijn rijden we terug naar Pakse. Het Bolaven Plateau heeft ons aangenaam verrast.
Rondleiding Mister Coffee Laos
Paula Tad Fane waterval
Lekker douchen in Azië
4000 Islands: been there Don Det
Na zes dagen motorrijden is het genoeg geweest. We ruilen onze motor in voor een hangmat op de 4000 Islands. Vier weken intensief door Laos reizen resulteert in de behoefte aan een rustmoment. Een plekje waar we deze prachtige reis even op ons in kunnen laten werken. Je maakt zoveel mee in zo’n korte tijd dat je bijna de helft zou vergeten. Een rustmoment is daarom fijn, even stilstaan en reflecteren.
We vinden een relaxt plekje op het eiland Don Det. Een eigen hutje op palen én twee hangmatten op ons balkon. Wat willen we nog meer! Vanuit onze hangmat hebben we uitzicht over de Mekong en genieten we van de rust. We lezen een boek, vallen in slaap wanneer we willen, schrijven ons verhaal, eten en drinken goed en genieten van het eenvoudige eilandleven. Bootjes varen voorbij, lokale kinderen spelen in de rivier en de waterbuffels verschuilen zich onder het water om de hitte te ontvluchten. Soms wagen ze zich op het vaste land en dan klimmen de kinderen er bovenop. De buffel lijkt het allemaal best te vinden en graast onophoudelijk door. Zo nu en dan komt hij ook even langs ons balkon om de boompjes kaal te vreten. Dit is hoe we onze dagen slijten. Er is hier helemaal niets te doen maar het is zo fijn.
Fietsen op Don Det
Buffalo soldier
Chillen in Don Det
4000 Islands Laos
Ons hutje Don Det
Mekong River
Bedankt Laos!
Voor ons is Laos samen te vatten in drie woorden: tempels, watervallen en grotten. Het motorrijden in Laos was een prachtige ervaring en gaf ons het gevoel van vrijheid. Daarnaast maakte de vriendelijke en relaxte bevolking onze reis compleet. Een maand was voldoende en we zijn klaar voor iets nieuws. Vandaag vertrekken we richting Cambodja.
To be continued