In januari deed ik een 10-daagse Vipassana in Nepal. Iets dat ik al heel lang wilde, maar er nooit van kwam. De laatste jaren leef ik steeds bewuster, met alle positieve gevolgen van dien. Ik ben niet alleen leuker voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving: opener, vrolijker, ondernemender, positiever. Om me te blijven ontwikkelen deed ik Vipassana. In dit blog mijn ervaringen. Hoe was het? Wat kan je verwachten? Hoe zagen de dagen eruit? Wat kwam ik tegen? En, misschien wel het belangrijkste, wat heb ik geleerd? Ik licht een tipje van de sluier op. Het was FAN-TAS-TISCH! Sta je open voor meer positiviteit in je leven? Doe het! Zonder twijfel, de beste 10-daagse investering in je leven.

Wat kan je verwachten van Vipassana in Nepal?

Eerlijk? Verwacht geen wonderen. Je verlaat het meditatiecentrum niet als Boeddha, bereikt niet het Nirvana en nadert ook niet de verlichting. Het is ‘slechts’ het begin van een begin. Althans voor mij. Je zit tien dagen, tien uur per dag op je kont, hebt geen tijd voor jezelf, slaapt met 16 vrouwen op een zaal en ontwikkelt slaaptekort. Je mag niet communiceren in welke vorm dan ook (oogcontact, aanraking, gebaren, schrijven, praten etc), geen muziek luisteren, lezen, dingen noteren, masturberen, roken of eten buiten de snack en twee maaltijden per dag die je krijgt. De douche is (ijs)koud, er is geen wasmachine en je mag niet bewegen anders dan wandelen in de slechts beperkte tijd die je daarvoor hebt. Kortom: vakantie.😉

Hoe zien de dagen eruit?

Tien dagen is het programma exact hetzelfde. Rust, reinheid, ritme. Je weet precies waar je aan toe bent. Heerlijk! Het enige waar ik moeite mee had, waren de korte nachten. Soms liep het programma iets uit, lag je niet meteen in bed of kon ik niet direct in slaap komen. Een paar nachten op rij van vier a vijf uur is voor mij te weinig. Tijdens de ochtendmeditatie viel ik dan bijna in slaap (of ging ik stiekem even slapen, dat zag toch niemand want ik had m’n ogen toch al dicht.🙈) 

Dagprogramma Vipassana Nepal

• 04.00 uur – Opstaan
• 04.30 – 06.30 uur Meditatie
• 06.30 – 08.00 uur Ontbijt
• 08.00 – 09.00 uur Meditatie
• 09.00 – 11.00 uur Meditatie
• 11.00 – 12.00 uur Lunch
• 12.00 – 13.00 uur Rust en vragenuurtje docent
• 13.00 – 14.30 uur Meditatie
• 14.30 – 15.30 uur Meditatie
• 15.30 – 17.00 uur Meditatie
• 17.00 – 18.00 uur Avondsnack/thee
• 18.00 – 19.00 uur Meditatie
• 19.00 – 20.15 uur Discourse/les
• 20.15 – 21.00 uur Meditatie
• 21.00 – 21.30 uur Vragentijd
• 21.30 uur – Naar je kamer

Dag-tot-dag beschrijving

Schrijven was niet toegestaan. Daarom is het moeilijk te achterhalen welke dag ik exact wat deed, ervoer of leerde. Ik doe mijn best een zo realistisch mogelijke beschrijving te geven van de dagen, waarbij dag 0 de dag van aankomst was, dag 1 tot 3 in het teken van Anapanameditatie stond. een meditatietechniek ter voorbereiding op Vipassana, en dag 4 tot 10 vond Vipassanameditatie plaats. Dag 11 verliet ik het meditatiecentrum.

Dag 0: Vipassana in Nepal

Zoveel mensen!

 Rond 11.00 uur meld ik me bij het administratiekantoor in Kathmandu. De nodige formaliteiten worden vervuld, ik ontmoet andere Vipassanacursisten en geef m’n bagage af. Er is tijd om nog iets te eten en rond 13.00 uur brengen ze ons met de bus naar het Vipassanacentrum 10km buiten de stad. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar verbaas me over het aantal mensen. Zo veel! En ook wat voor mensen. Veel ouderen maar ook behoorlijk wat buitenlanders. Er waren overigens evenveel mannelijke als vrouwelijke cursisten. Ik heb later in de meditatiezaal even stiekem geteld. Het waren er zo’n 150.

Niet communiceren

Bij aankomst moet je meteen je paspoort, telefoon en portemonnee inleveren. Weggaan was, en is, dus GEEN optie. Dan ontmoeten we de vrijwilligers. Zij maken ons wegwijs en laten zien waar je slaapt, eet, doucht, mediteert en discourse hebt. Op dit moment is er nog mogelijkheid om dingen te vragen wanneer ze onduidelijk zijn. Die avond gaat noble silence van start. Het niet communiceren in welke vorm dan ook (geen oogcontact, aanraking, gebaren, schrijven, praten etc.) Mannen en vrouwen worden bij binnenkomst overigens meteen strikt van elkaar gescheiden.

Eten en drinken

Eetmomenten vinden plaats in een grote ruimte waar iedereen een vaste plek toegewezen krijgt. Op het servet, die bij mij na één maaltijd al de wasmachine in kon, lag een stalen bord, beker, bakje en lepel. Bij binnenkomst pakte je deze spulletjes, sloot aan in de rij voor het buffet en kreeg je eten op je bord gekwakt. Best lekker. Vooral de lunch. Vaak een uitgebreide dal bhat. Het enige dat ik niet lekker vond, was koude suikerspaghetti in de morgen. Maar ach, als je trek hebt, eet je alles. Was je klaar, dan moest je zelf even je spulletjes afwassen. Ook tijdens het eten gold noble silence. Niet zo moeilijk wanneer je tegen een muur aankijkt. Heel mindful gegeten dus. Goed geproefd enzo.🙈

Dag 1 tot 3: Vipassana in Nepal

Mediteren in m’n Netflixie

Om 04.00 uur gaat de gong. Alhoewel, dat denk ik, want ik heb hem niet gehoord haha. Goed begin!😇 Wees eerlijk, dat zijn toch ook geen tijden? Hoe dan ook, rond 04.20 gaat er nog een gong en daarvan kom ik langzaam bij bewustzijn. Ik zie allemaal mensen lopen in de kamer en besef dat het nu echt gaat gebeuren. Ik trek m’n Netflix-broek aan (grapje van Maurice) want strakke en niets verhullende kleding is niet toegestaan. Dan loop ik naar de Dhamma-hal, de gezamenlijke meditatieruimte, waar ik neerstrijk op het blauwe kussentje bij H6, mijn nummer. Op dit kussen van 50 x 50cm zit ik de aankomsende dagen minimaal 100 uur. Gek idee.

Tame your monkey mind

De eerste drie dagen zijn ter voorbereiden op de Vipassana, de meditatietechniek die start op dag vier. In principe doen we drie volledige dagen niets anders dan je eigen ademhaling observeren, met het temmen van je ongecontroleerde mind tot doel. Inderdaad, heeeeel erg saai! 🙈 Je ademt in en uit door je neus en voelt welke sensaties dit geeft in het gebied rondom je neus. Door je op een klein gebied te concentreren, worden je hersenen scherper in wat je voelt. Klopt als een bus! Mijn neus gaat zelfs zeer doen. Dat is nieuw. Normaal gesproken let je daar ook niet op natuurlijk, want je ademt onbewust. Anyways, je voelt sensaties intenser.

Eigenwijze mind

Dag twee en drie stonden ook in het teken van observeren van ademhaling, alleen het gebied waarop je je moest concentreren werd kleiner. Zo werd je nog alerter. Waarbij we de eerste dag het hele gebied rondom de neus observeerden, ging het deze dagen om het gebied tussen je neus en bovenlip. Je voelde je adem tegen je bovenlip blazen en dat gaf een bepaalde tinteling. Ik moet bekennen, ik vond het wat ver gezocht en ik voelde het ook niet altijd even duidelijk, maar inderdaad… ik voelde wel iets (met een beetje verbeelding… ohnee dat mocht niet😉). Dit was precies de kern. Het gaat om jouw beleving en wat jij voelt. En dus niet om hetgeen waarvan je denkt dat je het zou moeten voelen. Weer die eigenwijze mind he!? Die ‘denkt’ het altijd beter te weten.

Stilzitten

Wat me het meest frustreerde de eerste dagen waren m’n benen. Na drie maanden van ’s morgens vroeg tot ’s avonds in de bergen te hebben gelopen, deed stilzitten zeer. Mijn benen voelen rusteloos en zwaar. Ik kan geen tien minuten in dezelfde houding zitten. Je probeert het wel, maar het lukt niet. Van de rest van m’n lichaam heb ik totaal geen last. Geen zere rug, nek of schouders. Puur mijn benen. Als ik om me heen kijk en mensen zie zwoegen, besef ik dat het bij mij allemaal nog wel meevalt.😉

Lekker warm

Omdat het winter in Nepal is, dus koud, kreeg iedereen een dikke deken om zich warm te houden. We zaten dus allemaal als Boeddha’s in dekens gewikkeld op ons kussentje. Dat was superlekker. En je mocht er zoveel als je wilde. Heb het dan ook geen moment koud gehad.

Dag 4 tot 10: Vipassana in Nepal

Sensaties voelen

Vipassana gaat van start. Ook deze meditatietechniek wordt door de dagen heen langzaam opgebouwd. De eerste dagen ligt de focus op het observeren van alle ledematen afzonderlijk. De dagen erna op het gelijktijdig observeren van ledematen en de laatste dagen staan in het teken van free flow. Hierbij observeer je sensaties in je hele lichaam door deze willekeurig te scannen en je niet specifiek op één lichaamsdeel te richten. Je bent op dat moment al een stuk gevoeliger voor sensaties waardoor dat niet meer nodig is.

Voelen zonder oordeel

In tegenstelling tot Anasanameditatie staat bij Vipassanameditatie niet het observeren van je ademhaling door je neus centraal maar het voelen van sensaties in je hele lichaam. In welke vorm dan ook: warmte, kou, kriebel, jeuk, trilling, beweging, tinteling, gevoelloosheid, branderigheid etc. Het is de kunst om hier geen label op te plakken. Je mag je niet bepalen of je iets fijn of niet fijn vindt. Observeren zonder oordeel. Nou geloof me. Pijn is niet fijn, en dat weet je heel goed. Ik zei dan tegen mezelf, ‘Ik vind niks, ik vind niks, ik vind niks.’ Tegelijkertijd bedacht ik me, oh shit… ik mag niet tegen mezelf praten. Inner speech, ergens woorden aan geven of iets visualiseren is niet toegestaan. Je bent dus continu in strijd met jezelf. Je spreekt jezelf toe en bent je er tegelijkertijd van bewust dat het niet mag. Snap je?😜

Verbetering

Dag 1 tot 3 waren niet extreem streng. Maar misschien heeft dat meer te maken met hoe hoog je de lat zelf legt. Vanaf dag 4 mag je écht niet meer bewegen tijdens meditatie-uren. Eerst is dat moeilijk. Maar het gekke is dat wanneer iets echt moet, het eigenlijk best gaat. Het is vooral je mind die je grenzen oplegt en doet geloven dat iets niet kan. Pijn was er zeker nog, maar ik kon me er beter van distantiëren. Ik wist, dit gaat voorbij. Een mooie reflectie van het echte leven: alles is tijdelijk.😉 Vanaf dag 6 of 7 kon ik moeiteloos een uur in dezelfde houding zitten zonder me te bewegen of storen. Begrijp me niet verkeerd, leuk was het niet. Het was te doen.

Pop-ups: verlangen en aversie

Tijdens de meditatie, de momenten waarop je niet mocht denken en het dus continu deed, kreeg ik regelmatig pop-ups aangaande dezelfde thema’s: liefde, (familie)relaties, zingeving, toekomstplannen. Ik denk dat dit kenmerkend is voor wat er speelt in je leven. Het weerspiegelt de verlangens en aversies die je ervan weerhouden om volledig in het heden te zijn. Bedenk zelf. Wanneer je verlangt, neem je dingen niet zoals ze zijn. Je bevindt je niet in het ‘nu’, maar ergens in de toekomst. In het illusionaire tijdperk dat nooit aanbreekt. Het verlangen zal dus altijd blijven. Sterker, je voedt dit. Ik vermoed dat dit al start met ‘onschuldig’ dagdromen. Ik vind dat soms heerlijk maar of het dus slim is?

Hetzelfde geldt voor aversie. Wanneer jij aversie ervaart, bijvoorbeeld angst of irritatie, is je mind daarmee bezig. Je oordeelt op dat moment, waardoor je je wederom niet in het ‘nu’ bevindt. Voor optimale positiviteit in je leven is het dus belangrijk zo min mogelijk verlangens en aversies te hebben. Vipassanameditatie helpt hierbij.

Je anders voelen

Verlangens en aversies die zich voordoen in je leven ontstaan vanuit sensaties in je lichaam. Deze sensaties bevinden zich in je onderbewuste waardoor je ze vaak niet moedwillig voedt. Neem verslaving als voorbeeld. Het is niet de alcohol of drug an sich waaraan je aan verslaafd raakt, maar de sensaties die het drinken of innemen ervan met zich meebrengt. Je voelt je relaxt, ontwikkelt meer zelfvertrouwen of vergeet problemen. Het klinkt zo logisch en eigenlijk is het dat ook. Vipassana leert je die sensaties voelen zonder daar een oordeel aan te hangen. Hierdoor verminderen of verdwijnen ze. Je ervaart minder negativiteit en meer positiviteit. Dit gaat natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Maar je voelt je zeker anders.

Dag 11: Vipassana in Nepal

Zullen we weer stil zijn?

We mogen weer praten. Zo jammer! Het is meteen gedaan met de rust. Het was fijn om stil te zijn, je niet verplicht te voelen iets te zeggen en al die onzin van iedereen aan te horen. Niet dat ik zelf altijd zulke bijzondere dingen heb te vertellen, maar je begrijpt wat ik bedoel. Met dat ervaringen uitgewisseld werden, besef ik direct waarom we tien dagen niet mochten spreken. Het brengt onrust met zich mee en je beïnvloedt elkaar zonder dat je het door hebt, ‘Voelde jij dit ook? Oh, dat heb ik niet gevoeld.’ Je spiegelt je aan anderen, creëert verwachtingen en vertrouwt niet meer volledig op je eigen gevoel. Gaat dat in het dagelijks leven ook niet zo? Bij de buren is het gras altijd groener.

Schoonmaken: best leuk!

Op de laatste dag werden we uitgenodigd om met de grote schoonmaak mee te helpen. De mensen die mij kennen, weten dat dit niet mijn hobby is. Maargoed, ik had tijd en kon na de positiviteit die Vipassana mij had gebracht het natuurlijk niet over mijn hart verkrijgen naar huis te gaan en de rest te laten zwoegen. Uiteindelijk was het superleuk. Er ontstonden leuke gesprekken en ik ontmoette een leuke Roemeense dame waarmee ik nog een aantal gezellig dagen in Kathmandu heb gehad. Zo zie je maar weer.🙂

Wat heeft Vipassana me gebracht?

Vipassana heeft mij veel positiviteit gebracht. Heel veel. Het laat je, inderdaad zoals ze zeggen, dingen zien zoals ze zijn. Dat start met bewustwording. Je leert weer voelen. In verbinding staan met jezelf. Soms zie je dingen even niet meer helder doordat je gevoel wordt overstemd door je mind. Door de vooroordelen of verwachtingen die je hebt, of die je denkt dat anderen van je hebben. Na Vipassana leken ze even uitgeschakeld. Dat was verhelderend. Een ander mooi besef was dat mijn beleving mijn waarheid is. Een ander kan van alles zeggen of vinden maar dat is niet belangrijk. Het gaat om mijn eigen ervaring.

Zelfliefde

In het kort: tijdens de Vipassana in Nepal vielen puzzelstukjes vielen op hun plek. Nieuwe informatie heb ik in principe niet gekregen maar ik zie het nu in context. Dingen lijken ineens zo eenvoudig, zo logisch, zo obvious. Ik zit in een hele positieve flow. Voel me sterk. Zou het komen door de stilte? Door het niet praten en je laten beïnvloeden door anderen? Of werkt Vipassana gewoon echt? Hoe dan ook, laat een ander je geluk niet in de weg staan en zoek de oorzaak niet buiten jezelf. Jij moet het doen. En jij hebt keuze. Een positief leven begint echt bij jezelf en zelfliefde is de basis.

Twijfel? Doen!

Twijfel je over een Vipassana in Nepal? Doen! Het is het absoluut waard. Heb je vragen? Of wil je meer weten? Stuur gerust een berichtje.

Be happy!

Vipassana in Nepal is voor iedereen toegankelijk en kent geen onderscheid in kaste, religie of wat dan ook. Volgens de traditie worden Vipassanacursussen uitsluitend op donatiebasis uitgevoerd. Deelname is gratis en je mag alleen doneren wanneer je minimaal een 10-daagse cursus afrond. (Er zijn ook 20, 30, 45 en 60-daagse cursussen.) Aan het einde van de meditatiecursus wordt gevraagd of je inzetbaar wilt zijn als vrijwilliger om zo ook andere cursisten van dienst te zijn. Als ik dit had geweten, had ik het gedaan. Mocht je dus een cursus volgen? Blijf dan langer en gun anderen deze positiviteit ook.

Wil je meer weten over Vipassana of Nepal? Wellicht vind je dit blog ook interessant:

• Vipassana: Zuivering van de geest: 10-daagse Vipassana in Nepal
• Doen in Kathmandu: 20 x leukste dingen om te doen in Kathmandu
  
• Doen in Pokhara: 15 x leukste dingen om te doen in Pokhara
• Slapen in Kathmandu: Overnachten Kathmandu: dit zijn beste slaapplekken
• Slapen in Pokhara: Overnachten Pokhara: dit zijn de beste slaapplekken
• Trekking in Nepal: Beste trekking regio’s in Nepal

Lijkt een meerdaagse wandelreis jou leuk? Jaarlijks organiseer ik trektochten in Nepal (Groepsreizen met trekking en Bergtrekking op Maat) en help je bij de voorbereiding van dit unieke wandelavontuur. Schrijf je in voor de inspiratiemail en ontvang nieuwe data als eerste in je inbox.