9/2/2015 tot 14/2/2015 We zijn nog geen week in Laos en hebben alweer een aantal onvergetelijke herinneringen gemaakt. Omdat er zoveel gebeurt en de verhalen anders erg lang worden proberen we frequenter te schrijven. De afgelopen dagen hebben we een trekking gemaakt naar een minderheidsdorp in het afgelegen Noorden. We zijn uitgenodigd op een happy hardcore feestje in een bamboe hut en hebben een bezoek gebracht aan het relaxte Luang Prabang.

Trekking Luang Namtha

Trekking Luang Namtha

Visjes op de BBQ

Visjes op de BBQ

Lunch onderweg

Lunch onderweg

Noord Laos: Luang Namtha en Lahu Village

Luang Namtha, een stadje in het bergachtige Noorden van Laos. Dé basis voor een trekking naar de afgelegen gebieden. Wij kiezen voor een 2-daagse trekking naar de Lahu minderheid. Oorspronkelijk komt dit volk uit China maar inmiddels hebben zij zich verspreid in onder andere Vietnam, Birma, Thailand en Laos. In het dorp waar wij overnachten wonen slechts 97 Lahu mensen, zij zijn geheel zelfvoorzienend en hebben hun eigen taal en tradities. Na een klim van 7km bereiken we de bergtop waar zij traditiegetrouw wonen en leven. We lopen door het dorp en observeren hun manier van leven. Varkens, kippen, koeien en hondjes scharrelen rond en kunnen het wonderbaarlijk goed met elkaar vinden. Ook de kinderen maken plezier. Ze zijn de hele dag aan het rennen, spelen en giechelen. Hooguit een keer per maand verlaten ze de berg voor het essentiële maar in principe komen ze er niet af. Geen computer, geen internet, geen wasmachine, geen spiegel, geen douche… niet voor een paar dagen maar structureel. Onvoorstelbaar voor ons.

We treffen het enorm met onze groep. Een leuk Zwitsers stel, een gezellige Canadese, een praatgrage capabele en zeer goed Engels sprekende gids en een lokale gids met wie je wel in de jungle durft te verdwalen. Deze beste man slaat een paar keer met z’n hakmes in de rondte en vervolgens zit je midden in de jungle te lunchen op een bamboebankje, van je in bamboe bereidde soepje met je bamboelepel. Bijzonder interessant hoeveel kennis en wijsheid deze man heeft van de natuur.

Lahu Village Laos

Lahu Village Laos

Sunshine voor haar huis

Sunshine voor haar huis

Mark roken Lahu village

Mark roken Lahu village

Hondje speelt met varken Lahu Village

Hondje speelt met varken Lahu Village

Happy hardcore in de jungle

Op de terugweg van de trekking lopen we door een klein dorpje. Een lokale dame komt aansnellen en vraagt, “Willen jullie op bezoek komen in mijn huis?”. Ze heeft net een nieuw huis weet de gids ons te vertellen en in Laos is het traditie om dan een feestje te geven. Zie het als een house warming. We twijfelen eerst maar besluiten toch te gaan omdat we de uitnodiging wel aandoenlijk vinden. In de verte horen we al muziek. Hoe dichter we bij haar huis komen hoe luider het klinkt. Eenmaal in de bamboe hut galmt het uit de speakers. En wat horen we tot onze grote verbazing? Happy hardcore! Geniaal! Housen in de rimboe, hakken in de jungle, stampen in een bamboe hut.

We worden hartelijk ontvangen oftewel we moeten flink aan de zuip. Iedereen moet twee koehoorns gevuld met rijstwhiskey drinken. We verzamelen ons rond een soort van stenen kruik met allemaal kleine slangetjes waardoor we de rijstwhiskey moeten zuigen. Zodra we weer een koehoorn leeg hebben wordt ons van alle kanten shotjes met rijstwijn in de handen gedrukt. “Sodi (Proost)!”, roepen we in koor en daar gaan we weer. Ondertussen staat iedereen gezellig te swingen en dansen in de bamboe hut. Van jong tot oud, zelfs oma doet mee.

Lichtelijk beschonken en met een glimlach van oor tot oor verlaten we de bamboehut. Een betere afsluiting hadden we ons niet kunnen wensen. Dit stukje cultuur hebben we spontaan even mee kunnen pikken. Voor ons een geweldige ervaring en, volgens de gids, voor deze familie een hele eer om Westerse gasten te hebben mogen ontvangen.

Drinken met de mannen

Rijstwijn drinken met de mannen

Happy hardcore oma

Happy hardcore oma

Rijstwhiskey drinken

Rijstwhiskey drinken

Luang Prabang

De volgende dag komen we aan in Luang Prabang. Een stad in Noord West Laos aan de Mekong. In 1995 wordt de hele stad aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO toegevoegd. De combinatie van traditionele Laotiaanse architectuur en de bouwstijl uit de Europese kolonisatie van 19de en 20ste eeuw maakt Luang Prabang bijzonder. Bij aankomst schrikken we eerst wel even, “Wow, wat is het hier toeristisch!”. We zien meer blanken dan Laotianen en eerlijk gezegd staat ons dat ietwat tegen. Na een paar dagen kijken we hier gelukkig doorheen en zien we voornamelijk gezellige cafeetjes, barretjes en marktkraampjes naast vergulde tempels en in oranje gehulde monniken.

Tempel Luang Prabang

Tempel Luang Prabang

Tak Makmo Stupa Luang Prabang

Tak Makmo stupa Luang Prabang

We bezoeken veel tempels, beklimmen Phu Si stupa (329 treden) voor een 360 graden uitzicht over de stad en een prachtige zonsondergang. We slenteren over de nachtmarkt, het Nirvana voor de souvenirshopper. Wij beperken ons slechts tot het broodnodige: de koelkastmagneet. We trakteren onszelf op overheerlijke, rijkelijk belegde Franse stokbroodjes, verse fruitshakes en doen mee aan het schep-zoveel-mogelijk-op-je-bord-voor-een-euro buffet. Eenmalig want de kwaliteit is niet geweldig. Daarnaast zijn er nog tal van andere leuke eettentjes en kan je lekker dineren aan de rivier. Ook de omgeving van Luang Prabang is de moeite waard. Er zijn ontzettend veel leuke dingen te doen en zien in de omgeving. Wij bezoeken de Kuang Si watervallen 36km buiten de stad. Luang Prabang is inderdaad een erg relaxt stadje. Niet zo verwonderlijk dat de meeste rugzaktoeristen hier nog een aantal nachtjes bijboeken. Noemenswaardig is dat Luang Prabang een avondklok heeft. Uiterlijk 23:30 sluit alles en op deze manier blijft het ook gezellig.

Sunset Phu Si stupa Luang PrabangSunset Phu Si stupa Luang Prabang

Kuang Si waterval Luang Prabang

Kuang Si waterval Luang Prabang

Zwemmen bij Kuang Si waterval Laos

Zwemmen bij Kuang Si waterval Laos

Alm Ceremonie Luang Prabang

Dagelijks om 06:00 is de Alm Ceremonie in Luang Prabang. Monniken lopen in rijen door de stad om aalmoezen te verzamelen, hun eten voor die dag. De giften, voornamelijk rijst en bananen, krijgen zij van de lokale bevolking maar ook toeristen die zich geroepen voelen mogen geven. Er zijn een aantal regels waarmee je rekening dient te houden waaronder dat je de monnik niet mag aanraken en lager dan hem moet zijn wanneer je geeft. Wil je een foto maken van de ceremonie dan doe je dit van gepaste afstand en je flits niet. Kortom, toon respect.

Voor veel toeristen is dit blijkbaar erg moeilijk. Wij hebben de ceremonie zelfs vroegtijdig verlaten vanwege plaatsvervangende schaamte voor onze medemens. Een dame gaat letterlijk voor de monniken staan omdat haar man een leuke foto van haar moet maken. De hele rij met monniken wordt op deze manier opgehouden. “Waar zit je verstand?”, zeggen we nee-schuddend tegen elkaar. Andere mensen duwen letterlijk hun camera’s in het gezicht van de monniken en de ene flits na de andere gaat af. Het was verschrikkelijk om te zien en achteraf hadden we het misschien liever helemaal niet willen zien.

Alm ceremonie Luang Prabang

Alm ceremonie Luang Prabang

Vat Ahan Luang Prabang

Vat Ahan Luang Prabang

Morning Alm Luang Prabang

Morning Alm Luang Prabang

Genieten in Laos

Op dit moment zijn we aan het relaxen en ons alvast aan het voorbereiden op ons vertrek. De was wordt weer gedaan en de tas weer netjes ingepakt. Tot dusver raakt Laos ons enorm. Wat een verschil met China! In China werd je soms gek van het geschreeuw en het feit dat mensen geen rekening houden met elkaar. In Laos daarentegen is het zelfs ongepast om je stem te verheffen. Mensen zijn vriendelijk, beleefd en wachten op hun beurt. Het is moeilijk in woorden uit te drukken maar we genieten echt met volle teugen!

To be continued….