15/02/2015 tot 22/02/2015 Laotianen staan bekend om hun luiheid en dat vinden wij helemaal geen probleem. Beter gezegd dit tempo bevalt ons uitstekend. We reizen op ons dooie akkertje en hebben totaal geen moeite ons aan te passen. Daarnaast bestaat een makkelijker bereisbaar land volgens mij niet. Dorpjes en steden zijn overzichtelijk, alles staat keurig aangegeven en wij hoeven onszelf alleen maar in beweging zien te brengen. Deze week bezoeken we de vlakte der kruiken, Vang Vieng en Vientiane. Kortom, een mooie combinatie van natuur, cultuur, en activiteiten.
Vlakte der kruiken
Vanuit Luang Prabang rijden we in zeven uur naar Phonsavan om de vlakte der kruiken te bezoeken. Dit is een gebied met grasland waar her en der kruiken verspreid liggen. De kruiken zijn volgens onderzoekers zo’n 2500 jaar oud en de grootste zijn wel drie meter hoog. Archeologen gissen nog steeds naar herkomst en functie van de kruiken maar men vermoed dat het graven zijn geweest vanwege de vondsten van menselijke gecremeerde resten in 1930.
Tijdens de oorlog tussen Amerika en Vietnam zijn veel kruiken vernietigd of beschadigd geraakt. Het gebied is zwaar gebombardeerd in deze periode. Dit is ook meteen de reden dat er nog een levendige markt voor schrootijzer is. Voornamelijk de minder bedeelde Laotiaan die hiermee zijn inkomen genereert loopt het risico om niet geëxplodeerde bommen (UXO – unexploded ordnance) tegen te komen. Het grootste gevaar zijn de clusterbommen. Dit zijn kleine bommetjes ter grote van een tennisbal gevuld met metalen scherven. Deze bommen liggen werkelijk overal verspreid en maken nog steeds veel onschuldige slachtoffers waaronder spelende kinderen of boeren die hun land bewerken. Veel boeren durven vanwege het grote aantal UXO hun land niet te bewerken en daarmee behoort dit gebied ook tot de allerarmste van Laos. Wat erg triest is natuurlijk.
Ook op de vlakte der kruiken ligt veel UXO. Sinds 2004 is er een grootschalig project opgezet om de meest bereikbare vlakten bomvrij te maken. Dit is afgerond in 2005 en hierdoor kan je nu binnen de door Mines Advisary Group (MAG) afgezette paden bewandelen. Wij gingen ditmaal dus niet van de gebaande wegen en bleven netjes op het rechte pad. We hebben een scootertje gehuurd en een aantal sites met kruiken bezocht, lekker rondgereden en genoten van de uitzichten in de omgeving.
Vang Vieng
We reizen door naar Vang Vieng wat qua natuur vergelijkbaar is met Yangshuo. Een mooie en groene omgeving met veel karstgebergten. Met maar 25.000 inwoners is alles op loopafstand en de sfeer is relaxt. Wij hebben Vang Vieng per mountainbike ontdekt. Alhoewel 25 Nederlandse kilometers zo gefietst zijn zijn 25 Laotiaanse kilometers een hele opgave. Naast de hoofdwegen zijn er bijna geen geasfalteerde wegen en de zandwegen die ze hebben liggen vol met grote keien. Eerst fietsen we naar de Pha Ngeum Cave en de Blue Lagoon. Dit is een soort van speeltuin voor volwassenen. Je kan jezelf met de kabelbaan van boom naar boom laten slingeren en van hoge bomen en touwen jezelf in de Blue Lagoon laten plonsen. Wij vonden het zwemvestgehalte (lees: Aziatische toeristen) iets te hoog dus na een korte duik zijn we weer verder gefietst.
De volgende stop op onze route is de Paa Bouak Hill. Een grote karstberg welke we hebben beklommen. Als beloning krijgen we een geweldig uitzicht over Vang Vieng en omgeving. Het is prachtig helder weer dus het uitzicht is schitterend! Dan fietsen we via een mooie route door het tropische groen naar de Lusi Cave. Vooral Mark vond dit erg leuk. Met een lampje op zijn hoofd een pikdonkere grot in om hem vervolgens zelf te ontdekken. Persoonlijk ben ik iets minder van de grotten om het doodgewone feit dat ik niets zie in het donker. Dan is er toch ook niets aan?
Wat wij erg relaxt vinden aan Vang Vieng is dat je er de hele dag lui onderuit kan hangen en Friends (ja de serie!) kan kijken. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds. Op iedere hoek van de straat is wel een restaurant welke dit uitzendt. Omdat ze allemaal in verschillende seizoenen zijn kan je dus inspringen bij het seizoen wat jij leuk vind. Lekker onderuit gezakt op je privé loungekussens. Ondertussen bestel je lekker een verse fruitshake, een bordje fried rice of een lekkere hamburger. 100% chillen gegarandeerd!
Vienitiane
Eenmaal uitgechillt is het tijd voor een nieuwe bestemming. Veel reizigers zeggen, “Venitiane kan je wel overslaan want daar is toch niets te doen”. Dit willen wij toch liever zelf ervaren dus op naar Venitiane, de hoofdstad van Laos. Met maar 400.000 inwoners is Venitiane eigenlijk een beetje dorps maar daar houden we juist wel van. Lekker overzichtelijk en goed te belopen. Er is inderdaad niet heel veel te doen maar het is wel een prettige stad. Geen hoogbouw, niet gek veel verkeer, vriendelijke mensen (zoals overal in Laos) en leuke restaurantjes en barretjes. Kortom gezellig stadje!
Buddhapark
Iets buiten de stad ligt het Buddhapark welke we bezoeken. Xieng Te Huan is een park met meer dan 200 religieuze standbeelden. Gebouwd in 1958 (dus helemaal niet oud!) door de monnik Luang Pu Bunleua Sulilat. Deze beste man heeft het Boedisme en Hindoeїsme gestudeerd en het park is een combinatie van beelden uit deze twee geloven. Zeker geen must maar leuk om gezien te hebben.
Wat Si Saket in Vientiane
Wat Si Saket is een schitterende tempel waarin duizenden Boeddha’s tentoongesteld staan. De meesten Boeddhas komen uit de 16de tot 19de eeuw. In de binnenmuren van de tempel zijn meer dan 2000 nisjes met daarin zilveren en keramische Boeddhabeelden. Een ontzettend mooi gezicht en het maakt de tempel ook écht anders dan alle tempels die we al gezien hebben. En geloof me… we hebben er inmiddels al heel wat gezien. Daarnaast zijn er meer dan 300 staande en zittende Boeddha’s van hout, steen, zilver en brons. Van de muurschilderingen mochten we helaas geen foto’s maken maar deze waren ook erg bijzonder.
Dit was ons Vientiane avontuur in een notendop. We zijn blij dat we deze stad toch bezocht hebben. Nu maken we ons klaar voor weer een heel ander gedeelte van Laos. We gaan de aankomende week een motortocht maken door een afgelegen deel in centraal Laos. Daarover binnenkort meer.
To be continued…