09/03/2015 tot 25/03/2015 “Eerst kijken hoe leuk we Cambodja vinden en dan bepalen hoe intensief we het land gaan bereizen”, zeggen we bij de grensovergang. Een echte planning hebben we dus nog niet. Van andere reizigers horen we veel negatieve verhalen van, “wees op je hoede” tot “de bevolking is erg geldbelust”. Gelukkig hebben wij dit absoluut niet zo ervaren. Op onze hoede zijn we eigenlijk altijd maar dat was helemaal niet nodig. Cambodjanen zijn ontzettend leuk. Ze hebben een vreselijke geschiedenis achter de rug maar weten ons toch onbevooroordeeld en openhartig te ontvangen in hun prachtige land.
Kratie
Vanuit de 4000 Islands in Laos reizen we naar Kratie in Cambodja. Een rustig plaatsje aan de Mekong. Het stadje staat bekend om de zoetwater dolfijn (Irriwaddy) maar de reden dat wij hier stoppen is omdat we geen zin hebben om zolang in de bus te zitten. Een goede reden om een iets onbekender stadje aan te doen.
In Kratie fietsen we een flink stuk langs beide zijden van de Mekong. Op ons oncomfortabele Cambodjaanse stalen ros met 38 graden is dit al een wereldreis opzich. Waar Kratie enigszins ontwikkeld is en zelfs een bescheiden centrum kent lijkt aan de andere kant van de Mekong de tijd te hebben stilgestaan. Het grootste gedeelte van de bevolking leeft nog in hutjes en er is eigenlijk niets. Wel horen we vanuit alle gaten en hoeken kinderen die erg blij lijken om ons te zien. “Hello, hello, hello!”, klinkt het ongeveer onophoudelijk vanuit de hutjes. Aan het begin vinden we dit leuk maar na twee uur zijn we wel een beetje zat. Het is te heet om te praten.
Phnom Penh
In Phomn Penh, de hoofdstad van Cambodja, bezoeken we de Killing Fields (Choeung Ek) en de S21 gevangenis (Tuol Sleng). Een indrukwekkend stukje geschiedenis wat we niet mogen vergeten. Pol Pot heeft tijdens zijn regime van 1975-1979 ongeveer een kwart van de Cambodjaanse bevolking uitgemoord (1.7 tot 2 miljoen mensen). Niets mocht zijn communistische staat in de weg staan. Iedereen die een gevaar vormde of kon vormen werd uit de weg geruimd. Hij zei letterlijk, “Het is beter om tien onschuldigen te doden dan één vijand te laten leven”.
Killing Fields
De Killing Fields beslaat een grondgebied van ongeveer 15km buiten de stad. Ten tijden van het Pol regime werden mensen hier geëxecuteerd. Een plek vol massagraven. Het is vrij luguber de botten en kledingstukken van de slachtoffers steken letterlijk uit de grond. Het voelt daarom enigszins respectloos om hier overheen te lopen. Eens in de twee maanden verzamelen de medewerkers alles wat aan de oppervlakte verschenen. Dit wordt vervolgens in de herdenkingsstupa bijgelegd.
Het gruwelijke aan de Killing Fields is dat men destijds geen kogels gebruikte voor de executies, deze waren te duur. Hierintegen gebruikten ze zo’n beetje alle wat voor handen was waarmee je een mens kan doden. Kapmessen, bamboestokken, suikerpalm bladeren, zolang het maar niets kostte. Baby’s worden aan hun beentjes vastgehouden en doodgesmeten tegen een boom terwijl hun moeder moet toekijken. Bij oudere mensen wordt de schedel ingeslagen met de achterkant van een geweer. De doodsoorzaak is nog steeds zichtbaar te herleiden aan de schedels die in de herdenkinsstupa verzameld zijn.
Tuol Sleng (S21 gevangenis)
Tijdens het Pol Pot regime is deze hogeschool omgebouwd tot gevangenis en martelkamer. Naar schatting hebben hier 14.000 tot 20.000 gevangenen gezeten. Als men de martelingen overleefde werden de gevangenen vanuit Tuol Sleng naar de Killing Fields (Choeung Ek) gebracht voor executie.
Hoewel dit allemaal in het geheim gebeurde heeft de Rode Khmer destijds alle gegevens vastgelegd in een administratie. Er werden foto’s voor en na de martelingen werden gemaakt en deze worden nu tentoongesteld in het Tuol Sleng Museum. Ook zien we de cellen, martelkamers en marteltechnieken die de Rode Khmer gebruikte. Het is ondenkbaar dat mensen elkaar dit aandeden en dat het nog maar zo kort geleden is. Tijdens de bevrijding door de Vietnamezen hebben slechts zeven personen het overleeft, waaronder twee kinderen.
Russian Market
Aan het einde van de dag brengen we een iets luchtiger bezoekje aan de Russian Market. Een markt met troep uit de categorie a tot en met z. Daar aangekomen zijn we dan ook snel uitgekeken. Niets voor ons. Druk, vol, chaos, stinky en warm.
Kep
Vanuit Phomn Penh reizen we naar Kep. Een klein kustplaatsje in het zuiden van Cambodja. Kep staat bekend om het overheerlijke seafood en de prachtige zonsondergangen. Halverwege de 19de eeuw was Kep de plek waar de Franse jetset verbleef maar tijdens het Pol Pot regime zijn alle Franse villa’s verwoest. Tegenwoordig zijn het alleen nog beschimmelde karkassen die je ziet.
Kep is een relaxt en ietwat slaperig stadje waar eigenlijk niet zoveel te beleven is maar we treffen het erg met onze accomodatie, zeer goedkoop en een prachtig uitzicht. Dit is de reden dat we iets langer blijven dan gepland. We ontbijten ’s ochtends met een geweldig uitzicht over de zee. We maken een leuke wandeling door Kep National Park, bezoeken de bekende Crab Market en observeren het lokale leven. Mannen en vrouwen zijn druk in de weer met het vangen van krabbetjes en gooien regelmatig een visnet uit. Aan de horizon liggen talloze vissersbootjes in zee en hoe langer we kijken hoe meer het er worden. Tegen zonsondergang varen de bootjes terug naar het vaste land. Ondertussen genieten wij van de zon die langzaam in de zee zakt onder het genot van een lekker wijntje en vers visje. Dit is vakantie!
Sihanoukville
Sihanouville is het Scheveningen van Cambodja. Hier vind je de drukbezochte stranden met restaurants en bars. De mensen in Sihanoukville zijn wel beduidend minder vriendelijk dan de Cambodjanen elders in het land, ongeïnteresseerd en soms zelfs brutaal. Tot vervelends toe roepen de tuktuk chauffeurs, “Sir! Miss! Tuktuk?” Zelfs als je net op je eigen scooter stapt om weg te rijden. Op de bekende stranden hetzelfde verhaal. Om de tien seconden hoor je: “Sir! Miss! You need a manicure?”, “No!”, zeggen we. “Pedicure?”, “No!”, “Massage?”, “No!”, “Later?”, “No!”, “Why not?”, “No!”, houden we vol. Uiteindelijk druipen ze af maar het is super irritant. Als de één weg is zie je de ander alweer aankomen. Dit is eigenlijk ook de reden dat we de eilanden, voor de kust geen kans hebben gegeven. Achteraf hebben we hier een beetje spijt van. Hebben we Sihanouville niet tekort gedaan? Hadden we het niet een kans moeten geven? We zijn niet verder gekomen dan de bekende stranden waarvan Otres Beach de mooiste was. Het was wel HEER-LIJK om in het warme zeewater te dobberen. ’s Avonds brengen we door op Serendipity en Ochheuteal Beach. Strandstoeltje, kletspraatje, cocktailtje, goed eten en vuurwerk. Fijne avondjes dus.
Battambang
We verlaten de Cambodjaanse kust en reizen met de slaapbus naar Battambang. Dit keer een 2-persoonsbed slaapbus, dat hadden we nog niet eerder gehad. Veel relaxter dan de Chinese minibedjes die we gewend zijn maar slapen doe je nog steeds niet.
Battambang is de tweede stad van Cambodja. Dit merk je niet want het voelt als een dorp. Gezellige eettentjes aan de Sangkea rivier en veel zichtbare Franse invloeden vanuit het koloniale tijdperk. Kenmerken het straatbeeld. Wij maken in Battambang een ritje met de bamboetrein, oftewel de norry. In 1970, net na de Rode Khmer, wilden de Cambodjanen hun leven weer opbouwen. De wegen waren slecht en er zijn weinig vervoersmiddelen. De norry is daarom een uitkomst want de rails liggen er al. Ze bouwen een bamboeplateau met twee paar treinwielen eronder en een brommermotor erop (de motor is trouwens van de laatste jaren want vroeger punterden de Cambodjanen zich voort met stokken). Destijds reden er meer dan 1000 norrries over een netwerk van 600km aan rails. Grappig is dat wanneer er een tegenligger aankomt één van beide norries compleet uit elkaar gehaald moet worden om vervolgens achter het tegemoetkomende voertuig weer opgebouwd te moeten worden. Wij hebben ons karretje al drie keer moeten afbreken en opbouwen. Over de efficiëntie valt dus te twisten maar leuk was het zeker.
Phnom Sampeau
12km buiten Battambang ligt Phnom Sampeau. Hier zien we nog een stukje van de Rode Khmer geschiedenis. Net als de Killing Fields in Phnom Penh hebben ze hier een Killing Cave. Een grote grot waar mensen werden geëxecuteerd. Ter nagedachtenis aan de genocide vind je ook hier een gedenkteken gevuld met de schedels van de slachtoffers.
Tijdens de schemering gaan we naar Bat Cave. Elke dag vliegen hier tegen zonsondergang zo’n vijf miljoen vleermuizen de grot uit op zoek naar eten voor de nacht. Een half uur lang vliegen er onophoudelijk vleermuizen uit de grot. Heel bizar. Vervolgens trekken ze als een zwarte sliert over de landerijen. Wij hadden zoiets nog nooit gezien.
We verlaten Battambang met een schitterende boottocht over de rivier en het Tonlé Sap meer. Omdat het droogseizoen is staat de rivier extreem laag. Waarschijnlijk was dit één van de laatste weken waarop de boot uberhaupt nog ging want in het droogseizoen vaart hij niet. We komen dan ook regelmatig vast te zitten in de modder en doen er uiteindelijk tien uur over voordat we Siem Riep bereiken. Het was overigens helemaal niet erg want dat het zolang duurde want het superleuk om tussen de locals op de boot te zitten. We varen langs drijvende dorpjes en komen op plekjes die we anders nooit gezien zouden hebben. In drie letters, TOF!
Siem Riep
Last maar zeker niet least, Siem Riep. Zeg je Siem Riep dan zeg je Angkor, een ruïnestad ten noorden van de stad. Angkor was tussen de 9e en 14de eeuw de hoofdstad van het Khmer rijk en Angkor Wat is de bekendste tempel uit dit complex. Angkor Wat werd gebouwd in opdracht van koning Suryavarman ΙΙ en is het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Daarnaast zijn er nog een aantal andere bekende tempels te bezichtigen waaronder Bayon en Ta Prohm, beide gebouwd door Jayaverman VΙΙ. Bayon is bekend om de 54 torens met elk vier gezichten en de vele bas-reliëfs waarmee de koning zijn oorlogsverhalen overbracht op de bevolking. De bevolking kon destijds niet lezen en een beeldend verhaal was dus een uitkomst. Ta Prohm is de tempel bekend van de film Tomb Raider met Lara Croft. Een prachtige oude tempel waar het oerwoud letterlijk is ingegroeid.
Misselijk van moeheid vertrekken we s’ ochtends om 04.30 op de fiets naar Ankor om de zonsopgang bij Ankor Wat te bekijken. De zonsopkomst was zeker mooi maar niet heel spectaculair in ons geval want het was vrij heiig. Na een goed ontbijt gaan we Ankor Wat van binnen bekijken. Vervolgens fietsen we naar Bayon waar we heerlijk rondlopen en een colaatje drinken om ons suikerlevel op peil te brengen. Best pittig de hele dag op de fiets in de onuitstaanbare hitte en ook nog trapjes op en af in de tempels omdat je alles wilt zien. Nadat we Ta Prohm hebben bezocht vinden we het welletjes. Een favoriete tempel hebben we eigenlijk niet. Ze zijn allemaal mooi en hebben allemaal hun specifieke dingetjes. Het was een schitterende dag en volgens Mark één van de hoogtepunten van de reis tot dusver.
Ons Cambodja
Dit was Cambodja in een notendop. Een relaxt land met een bijzondere geschiedenis en veel mooie mensen. Voor Mark is Cambodja een land waar hij zeker nog een keer hoopt terug te komen. Voor mij was dit het tweede bezoek aan Cambodja maar ook ik vond het nog steeds leuk. Hoewel de meeste mensen Cambodja alleen bezoeken voor Angkor en de Killing Fields raden wij aan meer van het land te zien. Cambodja is meer dan dat. Bedankt Cambodja. Je was superleuk! Nu de bus in naar Thailand.
To be continued…